رابطه ی قندخون ناشتا و بعد از غذا با هموگلوبین a1c در دیابت تیپ 2

روش بررسی: این مطالعه ی تحلیلی مقطعی بر روی 173 بیمار دیابتی تیپ 2 به روش نمونه گیری آسان و مبتنی بر هدف انجام شد. ابتدا پرسشنامه ای حاوی اطلاعات زمینه ای تکمیل گردید و سپس برای سه ماه متوالی، هر 2 تا 4 هفته قندخون بیماران در سه نوبت ناشتا، 2 ساعت پس از صبحانه و ساعت 4 عصر و hba1c در پایان سه ماه اندازه گیری گردید و نتایج با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد و بیماران بر اساس hba1c به سه گروه قراردادی تقسیم شدند.

یافته ها: در این مطالعه در کل و هر سه زیر گروه موردنظر هر سه قند ناشتا، 2 ساعت پس از صبحانه و ساعت 4 عصر با hba1c رابطه داشته اند. ضریب همبستگی برای قند ناشتا (p<0.0001) r=0.749، برای قند 2 ساعت پس از صبحانه (p<0.0001) r=0.754 و برای قند ساعت 4 عصر (p<0.0001) r=0.811 می باشد. همچنین طول مدت ابتلا (p<0.0001) r=0.363 و نوع درمان (p<0.0001) r=0.338 با hba1c رابطه داشته است. ولی بین سن، جنس، bmi، سابقه ی فامیلی و میزان تحصیلات با hba1c رابطه ی معنی دار مشاهده نشد.

نتیجه گیری: علی رغم این که هر سه قند ناشتا، 2 ساعت پس از صبحانه و ساعت 4 عصر با hba1c رابطه دارند ولی بیشترین رابطه را قند ساعت 4 عصر با hba1c داشته است و قندهای غیر ناشتا نیز به اندازه ی قند ناشتا بر روی hba1c تاثیر دارند.