• جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1378/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1378/01/01
    • تعداد بازدید: 4030
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     در سال smith 1985 تکنیکی را بنا نهاد که بر اساس آن محققین می توانند برهم کنش بین میلیاردها پپتید مختلف را با لیگاند مربوطه مطالعه کنند. اساس این تکنیک بر این اساس است که فاژهای خطی می توانند پپتیدهای کوچک را به عنوان بخشی از پروتئین های سطحی خود بیان نمایند. این فازها که عبارتند از سویه های ft ,m13 ,f1 ,fd در ساختمان خود دارای چندین پروتئین سطحی هستند که عبارت است از: پروتئین viii که در بدنه فاژ قرار می گیرد و تعداد آن بسیار زیاد است، پروتئین های vi, iii که در یک سر ذره فاژی به تعداد 5 نسخه قرار می گیرند و پروتئین های ix, vii که در سر دیگر فاژ به همان تعداد پنج نسخه قرار می گیرند. برای انجام این تکنیک کافی است که تنها توالی های تصادفی از dna را درون ژنوم فاژ در جایی مناسب از یکی از ژن ها کلون نماییم. سپس این ذره فاژی نوترکیب، پپتیدها، را در بخشی از پروتئین های سطحی خود مطابق با محل ورود قطعات تصادفی dna در ژنوم آن است بیان می کند. حال اگر این فاژها را در معرض لیگاند مورد نظر قرار دهیم، فاژهایی که پپتید تمایل اتصال به لیگاند را نمایش می دهند، به لیگاند مربوطه متصل و بقیه حذف می گردند. تکرار این عملیات برای چند دور فاژهایی را در اختیار قرار می دهد که تمایل بالایی برا لیگاند مورد نظر دارند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها