توموگرافی سه بعدی گستره اصفهان و شهرکرد با استفاده از زمین لرزه های محلی

مدل سرعتی یکی از اهداف مهم علم زلزله شناسی به حساب می آید. برای این منظور از روشهای توموگرافی لرزه ای استفاده می شود که عبارت است از به تصویر کشیدن ساختار پوسته با استفاده از وارون سازی امواج لرزه ای. از آنجایی که  امواج لرزه ای اطلاعات باارزشی درباره جهت انتشار و محیط انتشار با خود به همراه دارند، استفاده از زلزله ها به عنوان چشمه های طبیعی در توموگرافی بسیار مفید است. در این پژوهش سعی بر این است که یک مدل سرعت سه بعدی برای گستره اصفهان و شهرکرد که در محدوده 31 تا 34 درجه شمالی و 50 تا 53 درجه شرقی واقع است، تعیین گردد. برای این منظور ابتدا لازم است یک مدل یک بعدی متوسط بهینه برای منطقه به دست آورده شود. در مرحله بعد زمین لرزه های منطقه مورد مطالعه تعیین محل مجدد شده و نتایج حاصل به عنوان داده های ورودی وارون سازی سه بعدی استفاده می شود. بعد از تعیین مدل سه بعدی اولیه و محاسبه مدل مستقیم به روش تفاضل محدود، زمان سیرهای انکساری و انعکاسی زاویه باز، وارون سازی شدند که براساس نتایج آن، مقاطع افقی و قائم از ساختار زیرین ناحیه مورد نظر و ناپیوستگی های لایه های پوسته و موهو ترسیم و تحلیل می گردند. آنومالی های سرعتی مدل نهایی به دست آمده در عمق های مختلف به خصوص بین 8 تا 36 کیلومتر مطابقت خوبی با روند گسلهای منطقه دارد. برای اطمینان از وضوح مدل نهایی از مدلهای مصنوعی (شطرنجی) با هندسه یکسان از زمین لرزه ها و ایستگاه ها استفاده شد که نتایج بیانگر وضوح خوبی برای عمقهای مختلف می باشد.