میزان آسکوربیک اسید (ویتامین c) در پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ دو

در این مطالعه بررسی میزان تغییرات آسکوربیک اسید در بیماران دیابتی تیپ دو انجام شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای در خون بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ دو در گروه های سنی مختلف و نیز گروه های چهارگانه از نظر میزان قند خون ناشتا و مقایسه آن با میزان ویتامین c موجود در پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای افراد سالم بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 62 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 38 فرد سالم در محدوده سنی 30 تا 65 سال بودند. نتایج به دست آمده ارتباطی بین روش کنترل قند خون و میانگین غلظت آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای نشان نداد. همچنین بین سطح آسکوربیک اسید پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای با سطح قندخون، رتینوپاتی، سن شروع دیابت و مدت ابتلا به دیابت ارتباطی مشاهده نشد. میانگین آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت های تک هسته ای در گروه بیماران و افراد گروه شاهد اختلاف معنی داری را نشان نداد (p>0.05). اما بررسی نتایج، کاهش قابل ملاحظه ای را در میزان آسکوربیک اسید تام لکوسیت های تک هسته ای بیماران با سطح قند خون بیش از 250 میلی گرم در دسی لیتر نسبت به افراد گروه شاهد و بیماران دارای سطح قند خون کمتر از 149 میلی گرم در دسی لیتر نشان داد (p<0.05). به علاوه میزان آسکوربیک اسید تام پلاسما در بیماران با سطح قند خون از 25 میلی گرم در دسی لیتر اختلاف معنی داری را با آسکوربیک اسید تام پلاسما در افراد شاهد مشخص نمود (p<0.05). این اختلاف در مقایسه با بیماران با میزان قند خون کمتر از 149mg/dl نیز معنی دار بود. این مشاهدات پیشنهاد می کنند که ذخیره آسکوربیک اسید بافتی (لکوسیت های تک هسته ای) در بیماران با گلوکز 250mg/dl یا بالاتر دچار اختلال می باشد و از این نظریه که اسکوروی داخل سلولی در عوارض تخریبی مزمن سهیم می باشد، حمایت می نماید.