تأثیر تمرینات مینی ترامپلین بر تعادل پویای زنان سالمند در شهر تهران

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 30 نفر زن سالمند با شیوه نمونه گیری غیر تصادفی ساده با میانگین سنی 55-75 سال و بدون سابقه ورزشی در استان تهران مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ارزیابی سلامتی افراد نمونه، افرادی که سابقه بیماری های شناختی، سیستم عصبی و سیستم عضلانی داشتند، از پژوهش حذف شدند. در این مطالعه ابتدا قد و وزن و طول پای شرکت کنندگان اندازه گیری شد. سپس تعادل پویای تمامی آزمودنی ها در هشت جهت توسط آزمون (star excursion balance test) sebt قبل و بعد از شرکت در تمرینات مینی ترامپلین مورد بررسی قرار گرفت. افراد مورد مطالعه به مدت 18 جلسه و هر جلسه به مدت 30 دقیقه به انجام تمرینات مینی ترامپلین روی مینی ترامپلین پرداختند. داده های حاصله با بکارگیری آزمون آماری تی زوجی و با استفاده از نرم افزار spss 11 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج: نتایج پژوهش نشان داد تمرینات مینی ترامپلین بر تعادل پویای سالمندان قبل به نسبت بعد از تمرینات تغییرات معنیداری ایجاد نموده است(p<0.05).

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات مینی ترامپلین در تمامی هشت جهت آزمون موردنظر برای ارزیابی تعادل پویای سالمندان تغییرات معنیداری را ایجاد نموده است.