اثر کم کاری تیروئید مادری در دوره حاملگی بر متابولیسم کربوهیدرات در زمان بلوغ در موش صحرایی نر

روش ها: برای القاء کم کاری تیروئید در موش های صحرایی ماده از نوع ویستار پس از جفت گیری حیوانات گروه کم کار تیروئید جنینی در طول حاملگی آب حاوی پروپیل تیوراسیل (100 ppm) و حیوانات گروه کنترل فقط آب مصرف نمودند. پس از زایمان و بالغ شدن نوزادان نر تست تحمل گلوکز وریدی انجام شد. برای انجام این تست حیوان بیهوش و کاتتر داخل شریان و ورید فمورال قرار داده شد. پس از تهیه اولین نمونه شریانی در دقیقه صفر، محلول گلوکز از طریق ورید تزریق و سپس نمونه های شریانی در دقایق 5، 10، 15، 20، 30 و 60 تهیه شد. گلوکز با روش گلوکز اکسیداز و انسولین با روش الایزا اندازه گیری شد.

یافته ها: غلظت گلوکز در دقیقه پنج تست تحمل گلوکز وریدی گره کم کار تیروئیدی جنینی (15.6±239.2 میلی گرم در صد میلی لیتر) به طور معنی داری از گروه کنترل (4.5±190.1 میلی گرم در صد میلی لیتر) بالاتر بود (p<0.05). غلظت انسولین پلاسما اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد. در گروه کنترل میزان مصرف آب مادران در طول حاملگی و افزایش وزن در طی نوزادی تا بلوغ بیشتر از گروه کم کار تیروئیدی جنینی بود (p<0.05).

نتیجه گیری: عوارض کم کاری تیروئید مادران در دوران حاملگی بر متابولیسم کربوهیدرات نوزادان آنها در بلوغ اثر دارد که می تواند زمینه ساز ایجاد دیابت باشد.