بررسی اثر انتقال متقابل تمرینات یک طرفه عضله چهار سر ران به اندام مقابل

مقدمه: وقتی یک اندام به هر دلیل بی حرکت می شود ضعف و کاهندگی (آتروفی) عضلانی در اثر بی حرکتی و به خاطر عدم استفاده از عضلات، مشکلات متداولی است که درمانگرها با آن مواجه هستند و روشهای مختلفی برای پیشگیری و برطرف نمودن آن پیشنهاد شده است. از جمله جالب ترین آنها بهره گیری از پدیده انتقال متقابل است، که به معنی تمرین دادن یک اندام و اثرگذاری بر اندام متقابل می باشد. هدف ما در این مطالعه بررس پدیده انتقال متقابل قدرت و تحمل ناشی از تمرینات عضله چهار سر یک اندام به اندام مقابل بوده است.

مواد و روش تحقیق: 46 نفر دانشجوی مذکر داوطلب در دو گروه آزمایش و کنترل در این مطالعه شرکت داشتند. نیمی از آنها (23 نفر) که گروه آزمایش بودند بعد از ارزیابی اولیه تمرینات تجویز شده را با پای راست انجام دادند. پس از سه هفته تمرین مورد ارزیابی مجدد و نهایی قرار گرفتند. 23 نفر دیگر که در گروه کنترل قرار داشتند پس از ارزیابی به مدت سه هفته به زندگی عادی خود ادامه داده و سپس مورد ارزیابی پایانی قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج به دست آمده پس از انجام آزمون بر روی اطلاعات و داده ها به دست آمده حاکی از آن است که در گروه آزمایش قدرت و تحمل در هر دو پای تمرین دیده و تمرین ندیده دستخوش افزایش شده اند و میانگین تغییرات در هر دو پا یکسان است. در حالی که در گروه کنترل تغییرات معنی داری برای متغیرهای فوق ایجاد نشد.

نتیجه گیری: با این نتایج وجود پدیده انتقال متقابل تایید می شود و نظریه به اینکه تغییرات در هر دو پای تمرین دیده و تمرین ندیده یکسان بوده، می توان نتیجه گرفت در اوایل تمرین بروز تغییرات بیشتر به مکانیسم های عصبی مربوط است و سیستم اعصاب مرکزی به طور طبیعی برای حفظ تقارن این تغییرات را دو طرفه ایجاد می نماید.