بررسی تاثیر آنتی اکسیدان ملاتونین بر شکنج های حسی-حرکتی مغز موش بعد از القاء تورم مغزی

هدف: ترکیبات زیادی را می توان نام برد که برای سلول های عصبی دارای نقش محافظتی هستند. یکی از این مواد ملاتونین است که به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و جمع کنند رادیکال های آزاد مطرح می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر ملاتونین بر قشر (کورتکس) حسی –حرکتی مغز موش بعد از ایجاد ضایعه مغزی با استفاده از شوک سرمایی بود.

روش بررسی: به منظور دستیابی به این هدف، در یک مطالعه مداخله ای و تجربی ملاتونین با دوزهای 1, 5, 50, 100 mg/kg به صورت داخل صفاقی به موش های گروه های آزمون از کل موش هایی که بطور تصادفی به 8 گروه تقسیم شده بودند و در ناحیه آهیانه (پاریتال) مغز آنها با استفاده از شوک سرمایی ضایعه ایجاد شده بود تزریق شد. تزریق در سه نوت (0.5 ساعت قبل، 24 ساعت و 48 ساعت بعد از ایجاد ضایعه) انجام شد. 72 ساعت بعد از ایجاد ضایعه، مغز موش ها برداشته شد و برش هایی به منظور مطالعه با میکروسکوپ نوری تهیه و پس از رنگ آمیزی کرزیل ویوله، مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی به منظور بررسی آنتی بادی های survivin ,bax در مقاطع بافتی انجام و نهایتا سلول های زنده در قشر مغز این موش ها شمارش شد.

یافته ها: نتایج حاصله نشان داد که شوک سرمایی به شکل معنی داری باعث کاهش تعداد سلول های زنده شده است. تجویز ملاتونین بعد از ایجاد ضایعه در گروه های مورد مطالعه باعث افزایش تعداد سلول های زنده شد. افزایش تعداد این سلول ها در گروه هایی که ملاتونین را با دوزهای پایین (5 ,1 mg/kg) دریافت کردند نسبت به گروه کنترل معنی دار نبوده، ولی در گروهی که ملاتونین را با دوز بالا دریافت کردند (50 mg/kg)، افزایش تعداد سلول ها نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (p<0.05). دوز 100 mg/kg سمی بود. بررسی های ایمونوهیستوشیمی نشان داد که مسیرهای مختلف مرگ سلولی (نکروز وآپوپتوز) به دنبال شوک سرمایی ایجاد گردیده است.

نتیجه گیری: تجویز ملاتونین با دوز مناسب می تواند سبب کاهش آسیب ناحیه قشری در مغز موش هایی که با استفاده از شوک سرمایی دچار ضایعه مغزی شده اند، گردد و به این تربیت باعث کاهش مرگ سلول ها بعد از ایجاد ضایعه گردد.