مقایسه دقت تشخیصی و اعتبار دو تکنیک توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت در فک بالا

زمینه و هدف: دقت و اعتبار سی تی اسکن در ارزیابی محل قرارگیری ایمپلنت توسط تحقیق های متعدد به اثبات رسیده است، اما در مورد دقت و اعتبار تکنیک توموگرافی نظرات متفاوتی ارائه شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان دقت و اعتبار اندازه گیری های تشخیصی توموگرافی اسپیرال نسبت به سی تی اسکن اسپیرال در فک بالا می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی (in vitro)، از هشت جمجمه خشک شده انسانی که بی دندان کامل یا دارای چند ناحیه بی دندان در فک بالا بودند استفاده گردید. تعداد پنجاه ناحیه بی دندانی به عنوان مکان های بالقوه ایمپلنت انتخاب شدند. این نواحی ععبارت بودند از: هشت نقطه در ناحیه میدلاین، 14 نقطه در ناحیه کانین ها، 15 نقطه در ناحیه پری مولرها و 13 نقطه در ناحیه مولرها. نواحی فوق با دو روش توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن تصویربرداری شدند. از روی تصاویر بازسازی شده سی تی اسکن و توموگرام ها ابعاد استخوانی خاصی اندازه گیری گردید. این ابعاد عبارت بودند از:

1) فاصله بین سطح آلوئولار و کف بینی یا سینوس ها (ارتفاع).

2) فاصله باکوپالاتال ریج آلوئولار در میانه ارتفاع (پهنا).

ارقام به دست آمده از توموگرافی اسپیرال و سی تی اسکن اسپیرال جهت مقایسه در جدول مخصوص ثبت شدند. برای بررسی اعتبار اندازه گیری های انجام شده به روش interdevice interobserver و از آزمون intraclass correlation coefficients مدل one-way random effects استفاده شد.

نتیجه گیری: در مجموع می توان این طور نتیجه گرفت که در تصویربرداریهای مورد نیاز ایمپلنت می توان با اطمینان از تکنیک توموگرافی اسپیرال استفاده کرد.