اثر کرایوتراپی بر لیکن پلان اروزیو مخاط دهان

زمینه و هدف: لیکن پلان بیماری مزمن پوستی و مخاطی است که با درصد شیوع 0.2-2 ذکر شده است. در نوع اروزیو این بیماری به دلیل همراه بودن با ضایعات زخمی و درد و سوزش، درمان الزامی است. متداول ترین داروهای مصرفی در درمان لیکن پلان اروزیو دهانی کورتیکواستروییدها هستند که به دلیل عوارض داروئی نیاز به درمان با سایر روش ها را دارد. لذا قرار شد تا روش درمان با کرایو که یک روش غیردارویی در درمان لیکن پلان اروزیو می باشد مورد بررسی قرار گیرد.

روش بررسی: این مطالعه به صورت primary clinical study بر روی 11 بیمار که شامل هفت زن و چهار مرد در محدوده سنی67-27  سال با میانگین سنی 47 سال که دارای بیماری لیکن پلان اروزیو مخاط دهان بودند انجام شد. پس از پر کردن پرسشنامه مربوطه و اندازه گیری ضایعه و انتخاب پروب مناسب با اندازه، ناحیه، توسط عمل کننده منجمد گردید. ضایعات در هفته اول و دوم پس از درمان از لحاظ بهبودی، اریتم و التهاب، درد و سوزش مورد معاینه قرار گرفتند و در نهایت با استفاده از آزمون رتبه ای wilcoxon نتایج بررسی شد.

یافته ها: نتایج بدست آمده از طریق آزمون رتبه علامتی wilcoxon حاکی از این است که کاهش اندازه ضایعه در هفته دوم نسبت به هفته اول از اختلاف آماری معنی داری برخوردار است. (p=0.03)، کاهش اریتم و التهاب نیز در هفته دوم نسبت به هفته اول از اختلاف آماری معنی داری برخوردار بود (p=0.007) و همچنین کاهش درد و سوزش در هفته اول نسبت به قبل از درمان و در هفته دوم نسبت به هفته اول نیز از اختلاف آماری معنی داری برخوردار بوده است (p=0.007).

نتیجه گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه می توان این روش را به عنوان یک روش مفید و مؤثر، در درمان لیکن پلان اروزیو دهانی معرفی کرد.