مدیریت شهری با رویکرد مدیریت محله محور (مطالعه موردی: شهر تهران منطقه 8 شهرداری)

تجربه مدیریت شهری متمرکز در جوامع صنعتی و پیچیده امروزی با شکست روبرو شده است و مدیریت شهری بدون مشارکت شهروندان در اداره امور شهر تقریبا غیرممکن می باشد. دستیابی به این مهم (مشارکت شهروندان) جز از طریق تلاش علمی و برنامه ریزی شده مبتنی بر شناخت کافی از خصوصیات و علایق شهروندان، امکانپذیر نیست. رویکرد محله محور که برگرفته از رویکرد اجتماع محور است، در راستای حل پایدار و بهینه مسائل شهری و همکاری با مدیریت شهری با هدف مشارکت دادن شهروندان در امور شهر، یکی از کارآمدترین سازوکارهای منجر به توسعه پایدار است. در این رویکرد ساکنان محلات بعنوان شرکا و منتفعین اصلی فرآیند توسعه به حساب می آیند. شورایاری های محلات که افرادی منتخب از دل محلات هستند و مستقیماً با مسائل و مشکلات محل آشنا می باشند، می توانند در مدیریت محله محور و افزایش راندمان و بهره وری این تشکیلات محلی نقشی اساسی و استراتژیک را ایفا نمایند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اگر این طرح به طور کامل پیاده گردد و مورد حمایت و پشتیبانی مدیران عالی شهرداری قرار بگیرد، می تواند بهترین راندمان و بازدهی را در اداره خدمات شهری داشته باشد، زیرا اعضای شورایاری محلات، افراد منتخب محله می باشند که اولاً توسط افراد محله انتخاب شده اند و ثانیا با مشکلات اصلی و دغدغه های محله آشنا می باشند و می توانند بهترین تصمیمات را به منظور رفع مشکلات اتخاذ نمایند. با توجه به موارد فوق الذکر، از بین سه عامل: دولت (مدیریت شهری متمرکز)، طرح ناحیه محوری و شورایاری محلات، شورایاری محلات می توانند بیشترین نقش را در مدیریت خدمات شهری ایفا کند.