تاثیر مصرف خوراکی مورفین بر تکوین لوله عصبی در جنین موش های صحرایی حامله

زمینه و هدف: مطالعات قبلی نشان دادند که تجویز مورفین می تواند به بروز ناهنجاری های رفتاری در انسان و مدل های حیوانی منجر شود. این پژوهش به بررسی اثر مصرف مورفین توسط مادران بر تکوین جنینی لوله عصبی در موش های صحرایی پرداخته است.

روش کار: بدین منظور، موش های صحرایی از نژاد ویستار با محدوده وزنی 300-250 گرم استفاده شدند. گروه های آزمایشی پس از باروری، مورفین را با دوزهای mg/ml 0.01، 0.05 و 0.1 در آب آشامیدنی دریافت کردند. گروه کنترل فقط آب شیر را دریافت نمودند، 9 روز و 12 ساعت پس از بارداری، موش های آبستن با استفاده از کلروفرم بی هوش شده و جنین ها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان ماده خارج گردیدند، وزن جنین ها با ترازوی دیجیتالی و طول سری- دمی آن ها به عنوان معیاری از طول جنین با کولیس ورنیه اندازه گیری شد. سپس جنین ها مراحل پردازش بافتی را طی کرده و پس از برش گیری و رنگ آمیزی به روش هماتوکسیلین- ائوزین، از نظر رشد لوله عصبی مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. برای تعیین تفاوت بافت لوله عصبی در دوزهای مختلف از نرم افزار موتیک استفاده شد.

یافته ها: کاهش طول سری- دمی و کاهش وزن جنین هایی که مورفین را با دوز mg.ml 0.01 دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل، معنی دار بود لوله عصبی در گروه کنترل مشاهده شد. دوزهای mg/ml0.1 و 0.05 تشکیل لوله عصبی را تا حد ناودان عصبی به تاخیر انداختند و دوز mg/ml 0.01 علاوه بر تاخیر در تشکیل لوله عصبی تا حد ناودان عصبی، موجب کاهش تراکم سلول در لایه اکتودرم عصبی گردید.

نتیجه گیری: از این مشاهدات نتیجه گیری می شود که مصرف مورفین در دوران بارداری باعث بروز نقایصی در تکوین لوله عصبی جنین می گردد و این اثر در دوز mg/ml 0.01 مورفین شدیدتر است.