جداسازی و تعیین هویت عوامل قارچی جدا شده از خار و تیغ گیاهان منطقه اصفهان و شهرهای اطراف

مقدمه: مهم ترین راه انتقال بیماری های قارچی زیر جلدی تلقیح تروماتیک عوامل قارچی توسط خار و تیغ گیاهان می باشد. سالیانه مواردی از این بیماری ها در سراسر کشور گزارش می شود. به منظور آگاهی از عوامل قارچی آلوده کننده خار و تیغ گیاهان منطقه اصفهان و شهرهای اطراف، بررسی حاضر صورت گرفت.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی است و به مدت یک سال در 16 شهر و 16 روستای استان اصفهان انجام شد. در این بررسی 800 نمونه از خار و گیاهان این مناطق جمع آوری گردید. نمونه های تهیه شده بلافاصله در محیط های scc ,s (پلیت) به صورت نشاء کاری کشت و در دمای آزمایشگاه نگهداری گردید. از کلنی های جدا شده جهت شناسایی گونه های مختلف قارچی اقدام به کشت در محیط های اختصاصی و تلقیح به حیوان صورت گرفت. به منظور شناسایی مخمرهای جدا شده نیز روش دیسک های آغشته به6 ماده شیمیایی مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج: جمعاً 1676 کلنی قارچی و اکتینومیست هوازی شناسایی گردید، که از این تعداد 2 مورد نوکاردیاداسونویلی و بقیه از قارچ های کپکی و مخمری بودند. فراوان ترین قارچ های شناسایی شده به ترتیب فراوانی: انواع آلترناریا (22.4%)، انواع آسپرژیلوس (11.8%)، انواع کلادوسپوریوم (10.8%)، انواع میسلیوم استریل (10.6)، انواع پنی سیلیوم (9.7%)، بیش ترین عوامل قارچی متعلق به شهرستان شهرضا (10.2%) و کم ترین متعلق به شهرستان اردستان (3%) بود. قارچ های مخمری جدا شده در این بررسی به ترتیب فراوانی: کاندیدا تروپیکالیس (50%)، رودوترولاروبرا (12.5%)، کاندیدا کروزه ای (11.4%)، ترایکوسپورون کاندیدا (7.9%) مخمرهای نامشخص (6.8%)، کاندیدا گیلرموندی (5.7%)، ساکارومیسس سرویسیه (3.4%)، ژئوتریکوم کاندیدوم و ترایکوسپورون گلابراتا هریک (1.1%) اکثر قارچ های مخمری جدا شده مربوط به شهرستان خوانسار با (19.2%) بود. در این بررسی تعداد 4 مورد قارچ مشابه کوکسیدیوئیدس ایمیتیس، 4 مورد فیالوفورا وروکوزا و 3 مورد اگزوفیالا جنسلمی جدا و شناسایی گردید.

نتیجه گیرِی: در این مطالعه که برای اولین بار در منطقه انجام شده بود طیفی از قارچهای پاتوژن و فرصت طلب جدا گردید. قارچ هایی چون اگزوفیالا جنسلمی و نوکا ردیوپسیس داسونویلی از نمونه های خار جدا گردید که در بررسی های مشابه قبلی در کشور جدا نشده بود.