مطالعه اثرات نوع آب آبیاری و نوع کود بر عملکرد و وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته، درصد و عملکرد اسانس و ترکیبات شیمیایی آن در زیره سبز

تحمل شوری یکی از مهم ترین عوامل موثر بر تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. به منظور بررسی اثرات نوع آب و نوع کود بر صفات کمی گیاه شناسی و اسانس زیره سبز، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 91-1390در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل به اجرا در آمد. در این آزمایش عامل اصلی نوع آب آبیاری (0.59 و 4.180 دسی زیمنس بر متر) و عامل فرعی سطوح مختلف کود دامی و شیمیایی بود. با افزایش نمک های محلول در آب آبیاری تا محدوده 4.180 دسی زیمنس بر متر وزن هزار دانه و تعداد دانه بوته و عملکرد دانه کاهش یافت اما بر درصد و عملکرد اسانس افزوده شد. تیمار آبیاری با آب شور چاه با هدایت الکتریکی 4.180 دسی زیمنس بر متر و مصرف کود شیمیایی کامل به نسبت 40:20:15 کیلوگرم در هکتار توام با 20 تن در هکتار کود دامی منجر به افزایش ترکیب های کامفن، آلفانسن- دلتا-3، کارن، اوسیمن، لینالول، آلفا ترپینوئول، هپتانال و بتاکاریلوفیلن به میزان بالاترین مقدار در این تیمار در مقایسه با سایر تیمارها گردید. بر اساس نتایج میدانی این تحقیق کاربرد توامان کود شیمیایی و دامی بر بهبود اغلب صفات مورد مطالعه اثربخش تر بود. در شرایط آبیاری با آب شور با تکمیل عناصر غذایی مورد نیاز گیاه و به ویژه تلفیق کودهای شیمیایی با منبع آلی می توان وضعیت رشد گیاه را بهبود بخشید.