• تعیین شیب بحرانی در جاکت سکوهای ثابت دریایی در آب های عمیق قبل از شمع کوبی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 877
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     سکوهای ثابت دریایی سازه های متداول جهت عملیات استخراج منابع نفتی و گازی در آبهای کم عمق خلیج فارس می باشند. به دلیل اهمیت و هزینه بالای این نوع سازه ها، عملکردشان در مراحل مختلف نصب و بهره برداری مورد آنالیز قرار می گیرد. یکی از آنالیزهای متداول سکوها، کنترل پایداری سازه جاکت پس از استقرار در دریا و قبل از آغاز مرحله کوبش شمع ها می باشد. این مرحله از آن جهت که ممکن است به واژگونی کلی سکو منجر شود، با اهمیت است. در آنالیز واژگونی نیروهای افقی ناشی از موج بعنوان نیروی محرک و نیروی ناشی از ثقل به عنوان نیروی مقاوم عمل می کنند. با تغییر شیب پایه جاکت می توان میزان و محل اثر نیروهای مقاوم و محرک را جابجا کرد و با یک حاشیه امنیت مناسب اقدام به کوبش شمع ها کرد. در پایان نامه حاضر سعی شده است تا معیاری جهت شیب بحرانی جاکت، با مدلسازی جاکت ها با شیب پایه متفاوت در شرایط مختلف دریا، تعیین گردد. به همین منظور مدل های مختلفی با شیب پایه بین 5: 1 تا 8: 1 (افقی به قائم) در عمق آب 70، 100 و 130 متری تحت اثر موج با ارتفاع و پریود مختلف قرار گرفتند. نتایج آنالیز نشان می دهند که با افزایش دوره تناوب موج، طول بازوی لنگر محرک کاهش پیدا می کند و به عبارت دیگر افزایش پریود سبب نزدیک شدن محل اثر نیروی موج به بستر دریا می شود. اما از طرفی افزایش پریود میزان نیروی افقی وارد بر جاکت را افزایش می دهد اما اثر افزایش میزان نیروی افقی بیشتر از کاهش میزان بازوی لنگر محرک است و در نتیجه افزایش پریود سبب کاهش ضریب اطمینان شده که در نتیجه باعث افزایش زاویه شیب پایه خواهد شد. همچنین شیب المان پایه با افزایش عمق آب و ارتفاع موج بیشتر خواهد شد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها