نقش توانمندسازی در ایجاد رفتارهای نوآورانه کارکنان

امروزه نیروی انسانی به لحاظ برخورداری از قدرت اندیشه، خلاقیت و نو آوری بزرگ ترین دارایی هر سازمانی محسوب می شود، چرا که هر گونه بهبود و پیشرفت در سیستم های فنی و سازمانی توسط نیروی انسانی صورت می گیرد. توان فکری و اندیشه های کارکنان در سازمان به عنوان سرمایه نهفته و راکد می باشد هر سازمان و مدیریتی بتواند از این سرمایه های نهفته بیش ترین استفاده را بکند به همان اندازه امکان رشد و توسعه میسر خواهد بود. توانمند سازی به عنوان یکی از ابزارهای سودمند ارتقاء کیفی کارکنان و افزایش اثربخشی سازمانی و بهبود بهره وری سازمانی تلقی می گردد. به منظور کسب موفقیت در محیط در حال تغییر امروزی، سازمان ها به دانش، نظرات، انرژی و خلاقیت کلیه کارکنان، اعم از کارکنان خط مقدم تا مدیران سطح بالا، نیازمندند. رفتار نورآورانه به عنوان عامل مهم و حیاتی برای سازمان ها به منظور ایجاد مزیت رقابتی در محیط پیچیده و متغیر امروزی است. سازمان ها با نوآوری بیشتر، در پاسخ به محیط های متغیر و ایجاد و توسعه قابلیت های جدیدی که به آن ها اجازه دهد به عملکرد بهتری برسند، موفق تر خواهند بود. هدف از این مقاله بررسی نقش توانمندسازی و تاثیر آن در ایجاد رفتارهای نوآورانه کارکنان می باشد. روش اجرای پژوهش حاضر علمی ترویجی و از نوع مروری و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای بوده است. نتایج تحقیق وجود ارتباط معنادار و مثبتی بین توانمندسازی و رفتارهای نوآورانه را تایید می کند.