بررسی رابطه بین توانمندسازی رهبری و خلاقیت کارکنان با نقش میانجی اعتماد، اجتناب از عدم قطعیت و توانمندسازی روانشناختی

در دنیای امروز رهبری در یک تعریف کلی و ساده یعنی اعمال نفوذ در افکار، رفتار و تصمیم های دیگران است که از روی میل و رغبت برابر انتظار عمل نمایند. سازمان ها به مدیران و کارکنان اثر بخش و کارآمد نیاز دارند تا بتوانند به اهداف خود در راستای رشد و توسعه همه جانبه دست یابند. مدیر در نقش رهبری سازمان می تواند سبک های متفاوتی را در هدایت نیروی انسانی انتخاب کند. الگوهای رفتاری مناسب مدیر در همه سازمان ها باعث به وجود آمدن روحیه و انگیزش قوی در کارکنان می شود و بهزیستی روانی و رضایت آن ها را از شغل و چرخه خویش افزایش می دهد (رضایی و همکاران، 1393). مدیران با استفاده از سبک صحیح رهبری می تواند بهزیستی روانی، خلاقیت، رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارکنان خود را در بهره وری سازمان افزایش دهند. در عصر نوین عرصه های رقابتی جهانی با سرعتی فزاینده در حال تغییر و تحول می باشند. سازمان ها برای حفظ بقا و اثربخشی و نیز توسعه ملزم به همگام شدن با چنین تغییراتی هستند. تغییرات ریشه ایی و خلاقیت های سازمانی از جمله اهرم های سازمان برای عقب نماندن از محیط متغیر و رقابتی جهانی است.