بیوتروریزم غذایی و جایگاه آن در حقوق کیفری بین الملل

بر اساس تعریفی که پلیس بین الملل ازبیوتروریسم ارایه داده «عبارت است از منتشر کردن عوامل بیولوژیکی یا سمی با هدف کشتن یا آسیب رساندن به انسان ها، حیوانات و گیاهان با قصد و نیت قبلی و به منظور وحشت آفرینی، تهدید و وادار ساختن یک دولت یا گروهی از مردم به انجام عملی یا برآورده کردن خواسته ای سیاسی یا اجتماعی.» بیوتروریسم مواد غذایی بر خلاف یک عمل انفجاری یا یک حمله شیمیایی، پدیده ای است که به آرامی در مدت زمان طولانی و بتدریج اتفاق می افتد و تنها زمانی می توان به این حمله پی برد که تعداد کثیری از مردم به بیمارستان ها و مراکز درمانی مراجعه نمایند و بدین ترتیب با آلوده سازی منابع غذایی منجر به قحطی و فلج شدن اقتصاد یک ملت می شوند. این اقدام میتواند یک اقدام جنایتکارانه ضد بشریت و یا جنایت جنگی محسوب گردد. در حال حاضر در مقررات کیفری داخلی بیوتروریزم به نحو خاص جرم انگاری نگردیده لیکن براساس مواد 687 و 686 و نیز ماده 286 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 قابل مجازات می باشد. در حقوق کیفری بین الملل نیز به نحو خاص این موضوع جرم انگاری نگردیده و به موجب اساسنامه دیوان کیفری بین المللی، صرفا چهار نوع جرم شامل جنایات جنگی، جنایات ضدبشریت، جنایات نسل کشی و تجاوز در صلاحیت دیوان مذکور ذکر گردیده که محاکمه و مجازات مرتکبین اقدامات بیوتروریستی بر این اساس در هاله ای از ابهام است و نیاز به عزم و همفکری جهانی در جهت تفسیر موسع و یا اصلاح آن ضروری به نظر می رسد.