افزایش کیفیت محیط در مراکز تجاری با رویکرد معماری پایدار

زندگی انسان از دیرباز به منابع موجود در محیط طبیعی وابسته بوده است. این وابستگی با افزایش جمعیت و صنعتی شدن سبک زندگی در دوران مدرن شدت یافت که منجر به مصرف بی رویه منابع طبیعی از جمله انرژی های تجدید ناپذیر و سوخت های فسیلی گردید. احساس خطر نسبت به اتمام منابع انرژی و زیست محیطی باعث شکل گیری جنبش هایی در جهت حفظ و پایداری زیست محیطی شد. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کاربردی، ترکیبی از داده های کمی و کیفی و استخراج معیارهای نظری کالبدی با بررسی عوامل موثر بر کیفیت محیط و بررسی نقش آن در معماری پایدار به شناخت مفاهیم محیطی موثر بر پایداری در معماری به دسته بندی مبانی نظری و ارائه راهکارهای در جهت افزایش کیفیت محیط در جهت کاهش مصرف انرژی در مجتمع های وسیع هم چون مراکز خرید می پردازد. هدف از انجام این پژوهش ارائه راهکارهای موثر در طراحی فضایی متناسب و هماهنگ با نیازهای انسان در جهت پاسخگویی به نیازهای اجتماعی امروزه و افزایش کیفیت حضور انسان در فضاهای عمومی هم چون مجتمع تجاری با حداقل مصرف انرژی می باشد. نتایج حاکی از آن است که طراحی مجتمع های تجاری تفریحی با رویکرد معماری پایدار می تواند بوسیله افزایش کیفیت محیط جوابگوی نیازهای انسان در زندگی شهری امروز و به دنبال آن رضایت از محیط و ارتقا کیفیت حضور انسان در فضا باشد.