بررسی رابطه بین حاکمیت شرکتی با مدیریت سود و مدیریت مالیات شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش رابطه سازوکارهای حاکمیت شرکتی (شامل درصد سهامداران نهادی، دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت مدیران غیرموظف) با مدیریت سود و مدیریت مالیات شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. بدین منظور، نمونه آماری پژوهش، با استفاده از روش حذف سیستماتیک، شامل 100 شرکت از جامعه آماری شرکت های بورس اوراق بهادار تهران، طی دورهزمانی 6 ساله (1388 تا 1393) می باشدو برای آزمون فرضیه ها از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. جهت محاسبه مدیریت سود از شاخص جونز استفاده شده است و هم چنین مدیریت مالیات با توجه با نرخ موثر مالیاتی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که با افزایش میزان سهامداران نهادی، شرکت ها از اقلام تعهدی اختیاری کم تری استفاده می کنند و در نتیجه منجر به کاهش مدیریت سود می شود؛ به عبارتی افزایش سهامداران نهادی منجر به نظارت بیشتر بر سود شرکت می شود و بدین گونه ظرفیت مدیران برای مدیریت سود را کاهش می دهد. این حاکی از وجود رابطه معکوس میان درصد سهامداران نهادی و مدیریت سود می باشد. هم چنین میان دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت مدیران غیرموظف با مدیریت سود، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج حاکی از آن است که میان دوگانگی وظیفه مدیرعامل و نسبت مدیرانغیر موظف رابطه مستقیم و معناداری با نرخ موثر مالیاتی وجود دارد. به عبارتی دیگر، با افزایش نسبت مدیران غیرموظف و دوگانگی وظیفه مدیرعامل نرخ موثر مالیاتی در بلندمدت افزایش می یابد و هزینه مالیات افزایش می یابد که منجر به کاهش مدیریت مالیات در شرکت ها می شود. هم چنین میان درصد سهامداران نهادی با نرخ موثر مالیاتی رابطه معناداری وجود ندارد.