مروری بر ادبیات منطق یا علم فازی

امروزه دنیای واقعی بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان یک توصیف و تعریف دقیق از آن به دست آورد. بنابراین باید توصیفی تقریبی یا همان فازی که قابل تجزیه و تحلیل باشد، برای یک مدل معرفی شود. مفاهیم نادقیق بسیاری پیرامون ما وجود دارد که آن ها را بصورت روزمره در قالب عبارت های مختلف بیان می کنیم. در واقع مغز انسان با در نظر گرفتن عوامل گوناگون و بر پایه تفکر استنتاجی جملات را تعریف و ارزش گذاری می نماید که الگوبندی آن ها به زبان و فرمول های ریاضی اگر غیرممکن نباشد، کاری بسیار پیچیده خواهد بود. منطق فازی فناوری جدیدی است که شیوه هایی را که برای طراحی و مدل سازی یک سیستم نیازمند ریاضیات پیچیده و پیشرفته است، با استفاده از مقادیر زبانی و دانش فرد خبره جایگزین می گردد. با حرکت ما به سوی عصر اطلاعات، دانش و معرفت بشری بسیار اهمیت پیدا کرده است. بنابراین ما به فرضیه ای نیاز داریم که بتواند دانش بشری را به شکلی سیستماتیک فرموله کرد و آن را به همراه دیگر مدل ها ریاضی، در سیستم های مهندسی قرار دهد. در این مقاله می خواهیم به اختصار با منطق فازی آشنا شویم. منطقی که دنیا را نه به صورت حقایق صفر و یکی، بلکه به صورت طیفی خاکستری از واقعیت ها می بیند و در هوش مصنوعی کاربرد فراوانی یافته است.