ارزیابی مقایسه ای عملکرد لرزه ای ساختمان های فولادی دوگانه منظم و نامنظم در پلان طراحی شده بر اساس ویرایش چهارم استاندارد 2800

با توجه به پیشرفت روز افزون طراحی بر اساس عملکرد، مطالعاتی بر روی سازه های مختلف انجام شده که بیش تر این مطالعات بر روی سازه های منظم در پلان بوده است. در این تحقیق سعی شده است که سازه های فولادی با پلان نامنظم بر اساس استاندارد 2800 ایران (ویرایش چهارم) مورد بررسی قرار گیرند، برای نشان دادن این موضوع تاثیر منظمی، نامنظمی زیاد و نامنظمی شدید در پلان بر روی ساختمان های فولادی با سیستم دوگانه مورد بررسی قرار می گیرد، به نحوی که اثرات زلزله بر پاسخ های لرزه ای ساختمان ها، از قبیل منحنی ظرفیت، تغییر مکان طبقات، محاسبه و مقایسه می گردد. تحلیل ها به صورت استاتیکی غیرخطی و تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی انجام گرفته و از شتابنگاشت های زلزله منجیل (1990)، نورتر (1994) و اسفیرن (1971) در آن استفاده شده است. مدل های مورد مطالعه شامل ساختمان های فولادی 5 و 15 طبقه می باشند. نتایج تحلیل ها نشان می دهد در بررسی حداکثر تغییر مکان جانبی در هر طبقه در اکثر موارد، افزایش نامنظمی باعث افزایش پاسخ بیشتری در سازه می شود، به طوری که در سازه های 5 طبقه مسکونی 45 تا 65 درصد، در سازه های 15 طبقه مسکونی 35 تا 67 درصد باعث افزایش شده است. بنابراین به طور کلی می توان گفت با وجود اینکه عوامل مختلفی در افزایش پاسخ سازه تأثیرگذارند ولی نامنظمی و در نتیجه پیچش وارده به ساختمان از جمله مواردی است که تأثیر چشم گیری در این زمینه دارد.