اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر طرح واره درمانی بر طرح واره های ناسازگار اولیه

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مشاوره با رویکرد طرح واره درمانی بر تغییر طرح واره های ناسازگار اولیه دانشجویان صورت گرفته است. بدین منظور از میان دانشجویان دختر مجرد دانشگاه فرهنگیان شیراز واحد سلمان فارسی نمونه ای 30 نفر به شیوه تصادفی نظام مند انتخاب شده و در دو گروه 15 نفری به عنوان گروه آزمایشی و کنترل جای گرفتند. پرسشنامه ی «طرح واره های یانگ» (فرم کوتاه) به عنوان ابزار اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون به کار برده شد. مداخلات مبتنی بر طرح واره درمانی طی 16 جلسه با شیوه مشاوره گروهی انجام پذیرفت. و نتایج با نرم افزار spss و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر طرح واره درمانی بر تغییر 8 طرح واره های ناسازگار اولیه یعنی: محرومیت هیجانی، رهاشدگی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی/ بیگانگی، نقص/ شرم، وابستگی/ بی کفایتی، اطاعت و بازداری هیجانی، موثر و معنادار بوده یعنی باعث کاهش میانگین نمرات گروه آزمایشی مرتبط با طرح واره های ناسازگار گردیده است. در مجموع می توان گفت که آموزش مبتنی بر طرح واره درمانی می تواند موجب تغییر طرح واره های ناسازگار اولیه در دانشجویان گردیده و به لحاظ پیشگیری و درمانی مورد استفاده قرار گیرد.