مقایسه خود اثربخشی و پرخاشگری در فرزندان خانواده های طلاق و غیر طلاق

هدف: هدف اساسی پژوهش حاضر مقایسه خود اثربخشی و پرخاشگری در فرزندان خانواده طلاق و غیرطلاق در سال 1395 می باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای است که جامعه آماری آن را دانش آموزان فرزند طلاق مدارس ناحیه دو رشت تشکیل دادند برای این منظور 80 دانش آموز دختر (40 فرزند طلاق و 40 فرزند غیرطلاق) به روش در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. گروه ها از نظر ویژگی های جمعیت شناختی (سن، جنسیت و تحصیلات) همسان شدند. همه ی آنان به پرسشنامه های خود اثربخشی (1983) و پرخاشگری باس و پری (1992) پاسخ دادند. داده ها از طریق تحلیل واریانس چند متغیره و t مستقل با نرم افزار spss 23 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد بین فرزندان طلاق و غیرطلاق از نظر خود اثربخشی تفاوت معنادار وجود دارد اما از نظر پرخاشگری تفاوت معنادار در دو گروه یافت نشد. نتیجه گیری: با در نظر داشتن مشکلات فراوانی که گریبان گیر فرزندان طلاق می باشد توجه بیش تر به محیط های آموزشی و تربیتی مناسب و بررسی مسائل آنان حائز اهمیت است.