ارزیابی شاخص های سلامت شهری در مقیاس محلی (نمونه موردی: مسکن مهر شهر سمنان)

امروزه با رشد سریع جمعیت، مصرف منابع و به همان نسبت انتشار آلودگی افزایش یافته است که نه تنها موجب عدم تعادل زیست محیطی، بلکه سبب عدم تعادل اقتصادی و اجتماعی نیز می شود که این امر خلاف اصول توسعه پایدار برای شهرها و محیط زیست است. در این خصوص اجرای طرح شهر سالم در توسعه پایدار شهرها نقش مهمی را ایفا می کند. همواره تشخیص اینکه یک سکونتگاه شهری در چه سطحی از سلامت قرار دارد و از طرفی کدام شاخص در بین شاخص های شهر سالم اهمیت بیش تری دارد یک مسئله مهم بوده است. در حال حاضر مسکن مهر شهر سمنان به عنوان یک سکونتگاه شهری در حوزه ی سلامت شهری با چالش های بهداشتی، کمبود فضای سبز، کیفیت پایین ساختمان ها و ... روبرو گردیده است. با عنایت به توضیحات مذکور، هدف این پژوهش تحلیل و تعیین اثرگذارترین شاخص برای دستیابی به شهر سالم در محدوده ی مسکن مهر شهر سمنان می باشد. این شاخص ها به چهار گروه زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی- جمعیتی و بهداشتی و بیست و پنج زیرشاخص تقسیم می شوند. با ارزیابی های حاصل از نتایج میدانی و اسنادی شاخص های مربوطه در قالب پرسشنامه با جامعه آماری 80 نفر از شهروندان محله مسکن مهر، مشخص گردید که مسکن مهر سمنان با وضعیت مطلوب و استانداردهای شهر سالم فاصله دارد و در وضعیت مطلوبی قرار نگرفته است که این عدم مطلوبیت بیشتراز همه مربوط به شاخص بهداشتی می باشد و در آخر پایداری این پرسشنامه از طریق محاسبه ی آلفای کرونباخ 0.735 معین گردید. همچنین برای تعیین اثر گذارترین شاخص از روش ahp در قالب پرسشنامه ای با جامعه آماری 20 نفر از کارشناسان استفاده شده است. طبق نتایج حاصل از آن، شاخص زیست محیطی با وزن 1.98 نسبت به دیگر شاخص ها دارای اهمیت بیش تری برای رسیدن به شهر سالم در محدوده مورد نظر است.