چالش مسکن در ایران با تاکید بر مسکن اجتماعی

از آن جا که سکونت و مسکن یک نیاز مبرم اجتماعی و اولویتی مقدم بر تمام اولویت های دیگر است، فراهم آوردن بستر مناسب برای برآورده ساختن این نیاز حیاتی علی الخصوص برای دهک های پایین در آمدی جامعه، یکی از دغدغه های تمامی دولت ها بوده است. موضوع مسکن در شرایطی که زندگی بشر هر روز بیش تر و بیش تر در مادی گرایی فرو می رود، از مفهوم کیفی خود دور می شود. زمانی در هویت یابی و تعلقات مکانی ساکنین، مفهوم سکونت و انواع سکونتگاه ها، عامل قابل توجهی بود ولی کمکم اهمیت کیفی و غیر مادی خود را از دست داد. به قولی سکونت چیزی جز داشتن سقفی بالای سر و چند متر زمینی زیر پا نیست. این تعریف نشان دهنده دور شدن از کیفیت و مطلوبیت فضاهای سکونتی و توجه صرف بر بعد مادی سکونت است. همانطور که امروزه در پروژه های عظیم انبوه سازی در کشور شاهد غلبه کمیت بر کیفیت می باشیم. در این مقاله عوامل کیفی مسکن و چالش های پیش رو، سیاست ها و طرح های اجرا شده و در دست اجرا در زمینه بهسازی مسکن اقشار کم در آمد بررسی می گردد. براساس روش نظامند با بررسی اطلاعات مسکن در ایران و جهان، با موضوعیت مسکن اجتماعی در پی مقایسه و تحلیل این عناوین مزایا و معایب بررسی صورت گرفته و در پایان نتیجه گیری شده است.