رابطه سکوت سازمانی با اثربخشی سازمانی در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین رابطه سکوت سازمانی با اثربخشی سازمانی در بین کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی، می باشد.

روش کار: روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان خراسان جنوبی با تعداد 292 نفر می باشد که با استفاه از جدول مورگان 169 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسش نامه متغیرهای جمعیت شناختی، پرسش نامه استاندارد سکوت سازمانی واکولا و بورادوس (2005) و پرسش نامه استاندارد اثربخشی سازمانی دکتر حمیدی (1382) بود. برای تجزیه و تحلیل نتایج داده ها از روش های آماری توصیفی، استنباطی، آزمون کلموگروف- اسمیرنف، آزمون ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار اس.پی. اس نسخه 22، استفاده شد.

یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین سکوت سازمانی با اثربخشی سازمانی رابطه معنی دار و منفی (0.168-=r و 0.05p≤) وجود دارد.

نتیجه گیری: به مدیران ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می شود که از طریق کاهش متغیر سکوت سازمانی شرایط را برای افزایش اثربخشی در سازمان فراهم نمایند.