ارایه مدل های پیش بینی تصادفات برای شبکه راه های شهری

در این مقاله برخی از یافته های حاصل از دو مطالعه مجزا در مورد مدلهای پیش بینی تصادفات تشریح شده است. موضوع اصلی این مطالعات را، ساخت و توسعه مدلهایی ساده برای پیش بینی تصادفات در شبکه راههای شهری تشکیل می دهد که قادر به تخمین نسبتاً دقیقی از تعداد تصادفات در تقاطعها و خیابانها بوده و از پتانسیل لازم برای شناسایی فاکتورهای موثر بر ایمنی راهها، شناخت و اولویت بندی مکانهای حادثه خیز، تجزیه و تحلیل تصادفات و ارزیابی ایمنی پروژه های حمل و نقلی در مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک شهری برخوردار باشند. در این مطالعات، برای شناسایی متغیرهای موثر در تصادفات از روشهای میدانی و کتابخانه ای استفاده شده و برای ایجاد ارتباط بین متغیرها ی وابسته وتشریحی نیز تکنیک مدلسازی خطی تعمیم یافته با توزیع پراکنش پواسون مورد استفاده قرار گرفته است .نتایج حاصل از این مطالعات نشان دادکه اختلاف قابل ملاحظه ای بین الگوی تصادفات در تقاطعها و خیابانهای شهری وجود داشته و بهمین جهت ساخت مدلی که قادر به پیش بینی تعداد تصادفات در کل شبکه باشد، تقریباً غیر ممکن بوده و هریک از المانهای شبکه نیازمند یک مدل اختصاصی برای برآورد و پیش بینی تصادفات مربوط به خود می باشند. همچنین براساس این مطالعات، میزان تصادفات در شبکه راههای شهری اعم از تقاطعها و خیابانها به شدت تحت تاثیر حجم ترافیک قرار داشته و عواملی نظیر: تعداد و عرض خطوط عبور، تعداد راههای دسترسی، شرایط پارگینک حاشیه خیابانها، نوع کاربری زمین، سرعت، نوع خیابانها و تقاطعها، وضعیت جزایر مرکزی و تسهیلات مربوط به دوچرخه و موتور سیکلت به نسبتهای مختلف در افزایش و یا کاهش تعداد تصادفات نقش داشته و اثرات آنها نیز در مورد تقاطعها و خیابانها متفاوت است.