ارتقای تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی، در جهت افزایش حس تعلق به مکان: ارائه راهکارهای طراحی معماری

محیط در برگیرنده ی انسان هاست و بدون در نظرگرفتن نیازهای فردی و اجتماعی انسان، نمی توان آن را توصیف و یا تفسیر نمود؛ مؤلفه های رفتار اجتماعی افراد، احساس سرزندگی، امنیت و... آن ها تحت تأثیر عوامل متعددی هم چون عوامل محیطی کالبدی است. - توجه به این امر بخصوص در مجموعه های مسکونی اهمیت ویژه ای می یابد؛ زیرا مسکن به مثابه پرحجم ترین عنصر کالبدی محیط، بیش ترین تأثیر را بر محیطه ای زندگی به ویژه در مقیاس انسانی یعنی در سطح محلات و زندگی روزمره برجای می گذارد؛ اما تحولات فرآیند اسکان مسکن معاصر، موجب کاهش روابط اجتماعی گشته است که پیامدهای روان شناختی بسیاری، هم چون عدم حس تعلق به مکان را در پی داشته است. در این راستا، پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی تحلیلی، با هدف بازنگری در نحوه ی پاسخگویی به نیازهای اجتماعی افراد در فضای معماری، با بررسی ماهیت نیازهای اجتماعی و چگونگی شکل گیری روابط اجتماعی افراد از یک سو و بررسی عوامل تأثیرگذار محیطی بر روابط اجتماعی، سعی می شود تا مختصات یک کالبد مناسب برای پاسخگویی هرچه بیش تر به نیازهای اجتماعی افراد در فضای مجتمع های مسکونی، درجهت ارتقای حس تعلق به مکان، بررسی شود و در نهایت راهکارهای طراحی معماری در جهت افزایش تعاملات اجتماعی فراهم می آورد.