رویکرد مشارکتی دولت-شهروند در بازآفرینی مناطق غیررسمی شهری در کشورهای درحال توسعه (مطالعه موردی شهر کرمان)

رویکرد مشارکتی دولت-شهروند در بازآفرینی مناطق غیررسمی شهری در کشورهای درحال توسعه (مطالعه موردی شهر کرمان)

شرایط زندگی در مناطق غیررسمی مشکلات جدّی را برای یک جامعه رو به رشد ایجاد می کند، این مشکلات به ویژه در بخش سلامت عمومی و زمینه های اجتماعی و اقتصادی می باشند. مردم در این مناطق هیچ جایگزین مناسب دیگری را برای حل مشکلات خود ندارند. در این مطالعه، چندین روش موفق بررسی و روش های جدید توسعه یافتهای نیز ارائه خواهد شد؛ این روش ها با تکیه بر طراحی یک فرآیند جامع که نه تنها قادر به مقابله با این مسئله در سکونتگاه غیررسمی باشد بلکه با آگاهی از واقعیتهای حال حاضر توسعه اقتصادی جهان، قادر است تمامی ابعاد توسعه پایدار را در انجام این کار باهم ادغام کند. در این مطالعه، یک راهبرد بازآفرینی یکپارچه برای بازآفرینی مناطق غیررسمی کشورهای درحال توسعه ارائه شده است. روش تحقیق تحلیلی که توسط یک تجزیه و تحلیل از بافت اجتماعی و فرآیند طراحی مشارکتی پشتیبانی می شود. سکونتگاه های غیررسمی از لحاظ نوع و ساختار، الگوهای شهری و ساختار اجتماعی و اقتصادی که دارند بسیار متفاوت هستند. تمامی این عوامل در اتخاذ رویکرد نهایی در این مطالعه مدنظر قرار گرفته اند و به آن ها به عنوان جنبه های کلیدی برای تنظیم یک رویکرد نهایی نگاه شده است. از این رو، نهایتا در این مقاله یک مدل مشارکتی ارائه شده است که در آن بخش دولتی شرایط توسعه برای بخش خصوصی را فراهم می کند. این مدل توسط سازوکارهای بازآفرینی که نقش ها و روش های هر یک از ذینفعان در این فرآیند را پشتیبانی می کند، حمایت می شود. معیارهای چندگانه ای برای سکونت جدید و هم چنین به عنوان راهنمایی برای مسکن اجتماعی و مقرون به صرفه در اتخاذ یک رویکرد یکپارچه وجود دارند.