مروری بر تجارب بهسازی، نوسازی، باز زنده سازی و بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: برخی از کشورهای درحال توسعه)

مقاله مروری بر تجارب بهسازی، نوسازی، باز زنده سازی و بازآفرینی بافت های ناکارآمد شهری با رویکرد توسعه پایدار (مطالعه موردی: برخی از کشورهای درحال توسعه)

امروزه رشد شتابان جمعیت شهرنشین، هجوم جمعیت مهاجر به شهر های بزرگ و لزوم پاسخگویی به نیازها و ارائه خدمات شهری، ضرورت به کارگیری تمام توان و ظرفیت های موجود شهر را بیش ازپیش نمایان می سازد. بدین منظور لازم است تا به جای رشد بی رویه شهر به صورت افقی از طریق پر کردن بافت موجود شهر، افزایش متعادل تراکم و تغییر کاربری بناهای قدیمی و آلوده کننده، به رشد و توسعه پایدار شهر دست یافت. از دیگر سو، شهرهای کهن سال در گذر زمان تغییر شکل می دهند و به ناگزیر با ضرورت فرایند پیوسته ای از بازسازی و بازآفرینی روبرو می شوند. کشورهای درحال توسعه در فرایند بازسازی و نوسازی شهری نسبتا جوان می باشند. تلاش این کشورها عمدتا معطوف به حل مشکلات محله های فقیر شهری است که بالغ بر 30 الی 60 درصد از جمعیت شهری این کشورها را در خود جای می دهند و سریع الرشدترین قسمت های شهری این بخش از جهان به شمار می آیند. سیر تکوین بازسازی و نوسازی در کشور ایران نیز از پیش از انقلاب اسلامی آغاز و تاکنون نیز ادامه دارد که به موازات توسعه شهرها پیشرفت هایی در عرصه مرمت، نوسازی و بهسازی شهری رخ داده است. فلذا در تحقیق پیش رو ابتدا به صورت اجمالی بافت های ناکارآمد شهری و هم چنین توسعه پایدار در این بافت ها موردبازنگری و مرور انجام می گیرد. در ادامه، تعریف مفاهیم کلیدی مورداستفاده در این مقاله به همراه بررسی تجربیات نوسازی شهری در کشورهای درحال توسعه به همراه راهبردها و سیاست های آنان ارائه می گردند تا در پژوهش های آتی به راهکارها و الگوهایی برای بهسازی، نوسازی، باز زنده سازی و بازآفرینی مطلوب بافتارهای این چنینی بالاخص در کشور ایران رسید.