تحلیل تطبیقی روش های چند شاخصه در سطح بندی شاخص های توسعه صنعتی

تحلیل تطبیقی روش های چند شاخصه در سطح بندی شاخص های توسعه صنعتی (نمونه موردی: شهرستان های استان فارس)

ایجاد و تمرکز صنایع درنواحی مختلف از جمله محورهای توسعه در برنامه ریزی های فضایی هر کشور می باشد. این بخش، با بهره گیری از سرمایه های فیزیکی متراکم شده، موادخام، نیروی انسانی و دانش فنی قادر است در تامین بسیاری از نیازهای انسان ها و رشد اقتصادی جوامع نقش کلیدی ایفا نماید. بخش صنعت موتور توسعه اقتصادی بسیاری از کشورهایی که حتی فاقد منابع طبیعی قابل توجهی باشند نیزشده است؛ به گونه ای که این جوامع در کنار دستیابی به رشد صنعتی توانسته اند به سهم قابل توجهی درتجارت بین اللمل دست پیدا کنند.

تمرکز فعالیت های صنعتی در چند نقطه خاص در استان فارس و توزیع نامتوازن آن ها درپهنه این سرزمین، به یکی از مهم ترین چالش های فراروی سیاست گزاران و برنامه ریزان این استان تبدیل شده است. بررسی سطح توسعه یافتگی شاخص های صنعتی در سطح شهرستان های استان ضروری می باشد تا بر اساس آن بتوان به یک برنامه متوازن و پایدار جهت تحقق اهداف مورد نظردر بخش آمایش صنعت استان فارس دست یافت.

هدف از انجام این پژوهش، پاسخ به این سؤال است که آیا به کارگیری روش ها تصمیم گیری چندشاخصه در تعیین سطوح توسعه یافتگی صنعتی شهرستان های استان فارس نتایج یکسانی به همراه دارد؟روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است و اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی گردآوری شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده است که جایگاه هریک از شهرستان های مورد مطالعه در روش های چند شاخصه تاکسونومی عددی، مدل جمع وزنی و روش فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی ساده یکسان نمی باشد. براساس روش میانگین رتبه ها، در سطح استان فارس 8 شهرستان توسعه یافته، 10 شهرستان درحال توسعه و 11 شهرستان توسعه نیافته می باشند.