اثربخشی آموزش حل مسئله بین فردی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر سلامت روان زنان جوان زندانی شهر کرمانشاه

اثربخشی آموزش حل‌ مسئله بین‌فردی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر سلامت روان زنان جوان زندانی شهر کرمانشاه

سابقه و هدف: امروزه در سراسر دنیا در بستر زندان‌ها از طریق برنامه‌های مداخله‌ای روان‌شناختی به‌دنبال کارآمدکردن زندانیان در جهت ارتقای حل مسئله اجتماعی، بازسازی شخصیت و ارتقای سلامت روان آنان تلاش‌های فراوانی صورت گرفته است. بنابراین، نظر به قدمت برنامه‌های مداخلات زندان‌محور، ارائه خدمات اصلاحی، تربیتی و آموزشی و همچنین بررسی تأثیر آن بر توانمندساری زندانیان اهمیت ویژه‌ای دارد. ازاین‌رو، این پژوهش با هدف اثربخشی حل مسئله بین‌فردی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر سلامت روان زنان جوان زندانی شهر کرمانشاه انجام شد.

روش کار: طرح پژوهش حاضر شبه‌آزمایشی از نوع طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این مطالعه تمامی مجرمان زن جوان زندان مرکزی شهر کرمانشاه در سال 1398 بود که تعداد 30 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه سلامت روان گلدبرگ استفاده شد. ده جلسه دو ساعته آموزش حل مسئله بین‌فردی دزوریلا و نزو که با آموزه‌های اسلامی ترکیب شده بود به‌صورت هفته ای دو بار برای گروه آزمایش برگزار شد. داده‌ها به‌روش تحلیل کوواریانس بررسی شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش حل مسئله بین فردی مبتنی بر آموزه های اسلامی بر مولفه های اضطراب، کارکرد اجتماعی و علائم افسردگی اثر معناداری داشت (p<0.05)؛ حال آنکه مداخله مورد نظر بر مولفه علائم جسمانی اثر معناداری نداشت.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج کارآمد آموزش حل مسئله بین‌فردی مبتنی بر آموزه های اسلامی می توان از آن به‌عنوان یک برنامه مداخله‌ای اصلاحی و پیشگیرانه در زمینه سلامت روان زنان جوان زندانی استفاده کرد.