انسان خود شکوفا : بررسی تطبیقی شخصیت در پیر چنگی و شعبده باز نتردام بر اساس کهن الگوهای یونگ و الگوی روانشناسی آبراهام مزلو

انسان خود شکوفا : بررسی تطبیقی شخصیت در پیر چنگی و شعبده‌ باز نتردام بر اساس کهن الگوهای یونگ و الگوی روانشناسی آبراهام مزلو

داستان پیر چنگیاز مثنوی مولوی حکایتی به نظم با مضامین عرفانی است که در دفتر اول این اثر ادبی آمده ­است. بین این داستان و داستان شعبده ­باز نتردام نوشته آناتول فرانس نویسنده فرانسوی شباهت­ های بسیاری از نظر محتوا و شکل وجود دارد. شخصیت اصلی این داستان، شعبده ­بازی به نام «بارنابا» از جهات بسیاری به شخصیت اصلی داستان پیر چنگی شباهت دارد. در این مقاله که به روش کتابخانه­ ای و تحلیل محتوا انجام گرفته­ است سعی شده تا با بهره­ گیری از کهن‌الگوهای یونگ به‌ عنوان بن‌مایه ناخوداگاه در بررسی و مقایسه تطبیقی این دو شخصیت و نیز بر اساس اصول روانشناسی انسان گرایانه آبراهام مزلو برای ارائه الگویی از یک انسان خودشکوفا خوانشی تطبیقی و انتقادی انجام گیرد.

همچنین با طرح این سوال که قهرمانان این دو داستان تا چه حد منطبق بر ویژگی­ های ارائه‌شده توسط مزلو برای افراد خودشکوفا بوده­ اند به این مسأله بپردازیم که نقش و جایگاه جامعه و جهان­ بینی حاکم بر آن به عنوان امری موثر در تحول روحی و روانی انسان‌ها تا چه حد در مورد شخصیت­ های این دو داستان مصداق دارد و اینکه در نهایت پیر چنگی توانسته با پا گذاشتن بر هوای نفس خود موجبات رضای خداوند را جلب کند یا خیر؟؛ یا شعبده ­باز توانسته به چه میزان از تعالی روحی در توجه به معنویات نائل شود؟!