پیش بینی پرخاشگری بر پایه رابطه والد - فرزند و ویژگیهای شخصیتی دختران نوجوان پایه نهم شهر یزد

پرخاشگری از جمله پدیده‌ های نابهنجار دوره نوجوانی است که از شیوع قابل توجهی برخوردار است. این پدیده به عنوان یک موضوع مهم در مطالعات روان شناسی و جامعه شناسی قرارگرفته است. پژوهش حاضر یک مطالعه همبستگی بوده و جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر پایه نهم شهر یزد بودند که بدین منظور 177 دانش آموز با بهره گیری از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نمونه موردنظر پرسشنامه‌ پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسش نامه پنج عامل شخصیت(neo-ffi-r)  کاستا و مک کری (1992) و رابطه والد ـ فرزند فاین جی مورلند اندروشویل (1983) را تکمیل نمودند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (sem) با استفاده از نرم افزار pls 2 استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داده است که عامل والد-فرزند با پرخاشگری نوجوانی رابطه معنادار و معکوسی داشته است و ویژگی های شخصیتی هیچ ارتباط معناداری با میزان پرخاشگری نوجوانی نداشته است. همچنین عوامل فرعی والد-فرزند از جمله؛ عاطفه مثبت، آزردگی-سردرگمی، همانندسازی و ارتباط با گفت و شنود با پرخاشگری نوجوانی در بین دانش آموزان دختر پایه نهم ارتباط معناداری و معکوسی داشته است.