کاهش تاخیرات زمانی و زمان اجرای پروژه های ساختمانی با به کارگیری مدل سازی اطلاعات ساختمان

افزایش زمان اجرای پروژه ‌ها می‌ تواند پروژه را با ریسک‌ های گوناگونی مواجه سازد؛ بنابراین کاهش زمان اجرای پروژه ها امری مهم تلقی می‌شود، زیرا افزایش زمان اجرای پروژه می‌تواند باعث افزایش هزینه و کاهش عمر مفید پروژه شود. یکی از راه‌ حل‌ های اصلی جلوگیری از طولانی شدن زمان اجرای پروژه‌ها، پیش ‌بینی و جلوگیری از تاخیرات زمانی است که البته به سادگی امکان ‌پذیر نیست. برای پیش بینی عوامل مؤثر در تاخیرات زمانی نیاز به یک ابزار برای پیش بینی مشکلات اجرایی و زمان‌ بندی ‌های دقیق می‌باشد که با توجه به آن بتوان عواملی که ممکن است باعث ایجاد تاخیرات زمانی در پروژه‌ها شود را شناسایی نمود و برای جلوگیری از آن ها برنامه‌ای تدارک دید. هدف از این پژوهش معرفی فرآیند مدل‌سازی اطلاعات ساختمان، قابلیت‌های بالقوه مدل‌سازی اطلاعات ساختمان و به ‌کارگیری آن به عنوان ابزاری برای برنامه ‌ریزی دقیق پروژه‌ ها و جلوگیری از عوامل تاخیرات می ‌باشد؛ بنابراین ابتدا شرح مسئله و مشکلات ناشی از طولانی شدن زمان اجرای پروژه‌ها بیان می‌شود، پس از آن نیز به معرفی فرآیند مدل‌سازی اطلاعات ساختمان پرداخته می ‌شود. سپس با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ ای عوامل به وجود آورنده تاخیرات زمانی شناسایی شده و با بهره‌ گیری از پرسش نامه و نظر خبرگان، عوامل اصلی تاخیرات شناسایی می‌شود و در نهایت با به‌ کارگیری مطالعات تطبیقی به بررسی چگونگی کاربرد فرآیند مدل‌سازی اطلاعات ساختمان در جهت جلوگیری از هرکدام از این عوامل اصلی تاخیرات پرداخته می ‌شود. این مقاله قصد دارد با ارائه مدلی با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ ای و نظرات خبرگان، راه ‌حلی برای جلوگیری از تاخیرات زمانی پروژه‌ ها با به کارگیری فرآیند مدل‌ سازی اطلاعات ساختمان ارائه دهد.