تأثیر الگوهای زبانی در فرم های معماری از منظر نشانه شناسی

تأثیر الگوهای زبانی در فرم های معماری از منظر نشانه شناسی

این مقاله به اهمیت تأثیر الگوهای زبانی در شک لگیری فر مهای معماری میپردازد. بدیهی است که خلق اثر معماری فرآیند تبدیل شدن یک تصویر ذهنی به یک طرح، در یک زنجیره معنایی پیوسته است که همواره غنای فرهنگی خالق اثر را با خود حمل میکند. به همین دلیل لازم است در مواجه با یک متن معماری پیشینه فرهنگی و اجتماعی پدیدآورنده مورد توجه قرار بگیرد. الگوهای زبانی یکی از شاخه های اصلی هر فرهنگی به حساب میآید که در شکل گیری تفکر و بینش انسان نقشی خودآ گاه دارند، ولی جنبه نوشتاری آن گاها به صورت ناخودآ گاه ظاهر میشود که نتیجه ذهن مداخله گر انسانی می باشد.

بر همین اساس این پژوهش با کمک گروهی از دانشجویان داوطلب از ملل مختلف به تأثیر الگوهای زبانی در آثار معماری از دیدگاه نشان هشناسی پرداخته است و ازآنجایی که در نوشتار زبان عربی هنر نقاشی گونه طراحی به وضوح انتخاب گردیده » زاها حدید « بچشم می خورد، مطالعه بروی این زبان و آثار معمار عرب است. نتیجه نشان میدهد که الگوهای زبانی در طراحی آثار بعنوان یک نشانه مشترک بین مخاطب خاص با مؤلف وجود دارد. از طرفی دیگر مخاطبین در این پژوهش بین الگوهای زبانی و آثار معماری سعی در یافتن یک ارتباط معنایی هستند که نتیجه باورهای اجتماعی و ایدیولوژیکی می باشد که با برداشت ها و آموز ههای قبلی مخاطبین ارتباط پیدا میکند. براساس نظریات علم نشان هشناسی این اقرار وجود دارد که آنچه خواننده استنباط و برداشت میکند واجد اهمیت است که شاید، پدیدآورنده اثربه طور صریح با آن موافق نباشد.