• مقایسه مدل سازی تراز آب زیرزمینی با استفاده از منطق فازی و روشهای زمین آماری (مطالعه موردی دشت شیراز)

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1071
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    در اکثر مناطق خشک و نیمه خشک، منابع آب زیرزمینی سهم عمده ای در تامین نیازهای آبی در بخش های کشاورزی، شرب و صنعت ایفا می نمایند. دشت شیراز که با مساحت 261 کیلومتر مربع در جنوب غربی ایران واقع گردیده است با تامین 71 درصد از نیازهای آبی از ذخائر آب زیرزمینی، از این قاعده مستثنی نمی باشد. از اینرو ارائه مدلهای مناسب زمانی و مکانی منطبق بر واقعیت، از ابزارهای غیرقابل اجتناب در بخش های مختلف مدیریتی توسعه این منطقه به حساب می آیند. در این تحقیق دو مدل مکانی کریجینگ عادی به عنوان نماینده مدلهای زمین آماری و مدل فازی سوگنو به عنوان نماینده مدلهای هوش مصنوعی برای تعیین تراز آب زیرزمینی در نقاط مختلف دشت، با یکدیگر مقایسه گردیده اند. بدین منظور ابتدا شاخص مناسبی که بتواند نماینده مناسبی برای تراز آب زیرزمینی در دوره مطالعه باشد، انتخاب می گردد. پس از آن، برای مقایسه دو روش، با استفاده از روش اعتبار سنجی متقابل، میانگین نسبی مربع خطاها (rmse) برای دو روش، مقادیر به ترتیب 0.0751 و 0.0760 به دست می آید. این مقادیر نشان از تعادل این دو روش نسبت به یکدیگر دارد. اما این دو روش تفاوتهای ساختاری با یکدیگر دارند که با توجه به آنها و همچنین مقایسه برخی دیگر از نتایج حاصل از این روشها، مدل فازی از برتری نسبی برخوردار خواهد بود.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم