کانی شناسی و سنگ شناسی کانسار عبدالله دهشیر و تعیین ژنز احتمالی آن

کانسار عبدالله در 15 کیلومتری شمال غرب دهشیر یزد واقع در کمربند ماگمایی ایران مرکزی که از راندگی حاشیه فعال صفحه پی سنگی ایران در خلال دوران ائوسن تا میوسن به وقوع پیوسته است قرار دارد. تحقیقات ابتدایی حاکی از تزریق محلول های هیدروترمال و توده های نفوذی گرانودیوریتی به پی سنگ آهک کرتاسه (سازند تفت) بوده که منجر به ایجاد تیپ های متفاوتی از سیتمهای استوک ورکی و رگه های مینرالیزه دما پایین سرب و روی در منطقه به صورت سه نسل متناوب کانی سازی است. پی جوئی های ژئوشیمیایی سطحی مبین این نکته اند که کانی سازی در سطح به صورت اکسیدی و کربناته های سرب و روی است که شامل اسمیتزونیت زینکسیت و سروزیت بوده و با حفاری های عمقی به زون سولفیدی ختم شده که دارای بلورهای اتومرف پیریت و گالن و اسفالریت و کلکوپیریت و مقداری کوولین می باشد.  مطالعات مقاطع صیقلی و نازک و آنالیزهای شیمیایی و روش empa از پی سنگ و توده نفوذی نشان می دهد زونهای آلتراسیون آرژیلیکی سریسیتی و کلریتی در منطقه به وجود آمده است و بر اساس این مطالعات به نظر می رسد کانی سازی در این مناطق وابسته به سیتم استوک ورکی بوده و کانی های رایج در منطقه گالن اسفالریت پیریت کالکوپیریت وکوارتز مگنتیت و کوولیت می باشند.