علوم اجتماعی و نظام برنامه ریزی آموزش عالی

برنامه ریزی در اندیشه مدرن از مفهوم سوژگی و خود بنیادی بشر و اصل عقلانیت نشأت یافت. مدرنیته، انسان را فاعل شناسا و کارگزار عالم تلقی می کرد که می بایستی برای زندگی خود با تکیه بر خرد خویش و با توسل به روش و تکنیک، تدبیر و برنامه ریزی بکند. در آرای ماکس وبر، برنامه ریزی به معنای صورتبندی عقلانی و کارآمد امور بود، معمولاً در زیر مجموعه ی هر برنامه، طرح ها و سپس پروژه ها تعریف می شود وسرانجام هدف گیری های خاص صورت می گیرد. فردریک تایلور در سال 1911 ، به عنوان پیشرو انقلاب مدیریت علمی 3 برنامه ریزی را با کلید واژههایی مانند سنجش علمی حرکت و زمان و کار، طراحی و طبقه بندی منظم عملیات، پیش بینی هزینه ها و دستورالعملهای صرفه جویی، استانداردهای لازم برای نظارت و مانند آن تعریف کرد.