مطالعه موردی تأثیر روش تدریس مشارکتی بر خلاقیت دبیران کار و فناوری

مطالعه موردی تأثیر روش تدریس مشارکتی بر خلاقیت دبیران کار و فناوری

امروزه آموزش در مدرسه و فراگرفتن دانستنی ها، مهارت ها، و نگرش ها بخش مهمی از زندگی بشر شده است در عصر حاضر دیگر نمی توان تدریس را به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به ذهن شاگرد دانست زیرا این امر باعث یادگیری طوطی وار مطالب شده و این گونه یادگیری نه تنها در سازندگی فراگیران نقش مؤثری ایفا نمی کند بلکه زمینه رکود و دلزدگی از فعالیت های علمی را فراهم می کند.

تحول به فضایی اثر بخش نیاز دارد که بتواند در دانش، روش، منش، و نگرش افراد تغییر ایجاد کند و پایه این تحول در روش تدریس و آموزش مدارس است. تغییرات تدریس ابتدا در عملکرد آموزشی دبیران نمود یابد. بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر مطالعه موردی تأثیر روش تدریس مشارکتی  بر افزایش خلاقیت  دبیران درس کار و فناوری بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود.

جامعه آماری شامل کلیه دبیران درس کار و فناوری مقطع متوسطه اول شامل 60 نفر بود، حجم نمونه به صورت هدفمند در دو گروه 30 نفره کنترل-آزمایش بود. ابزار پژوهش شامل پکیج آموزشی تدریس مشارکتی پرسشنامه محققان ساخته بود. ضمن تأیید روایی صوری، پایایی از طریق آلفای کرونباخ (0.87) به دست آمد.

به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون واریانس چند متغیره و آزمون لوین) استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که روش تدریس مشارکتی بر خلاقیت دبیران متوسطه اول در درس کار و فناوری تأثیر دارد.