جایگاه تربیتی هنر سنت گرایانه در عصر مدرن

جایگاه تربیتی هنر سنت گرایانه در عصر مدرن

در دورانی که چهره ی عالم ناقص و تک بعدی به تصویر کشیده شده و نگرش ها مادی گرایانه پرورش یافته، سنت گرایی درصدد آن است که چهره ی حقیقی عالم را از طریق هنر، بنمایاند. و با به کار بردن آن، حقایق دین را که به تاریکی گراییده احیاء کند. دینی که طریق صحیح زیستن را می آموزد، اکنون عوامل مختلفی باعث شده که صورتی نازیبا و غیر جذاب به خود بگیرد .

مساله ی پژوهش حاضر این است که شرایط جامعه مدرن که بیشتر شئون آن، از جمله تعلیم و تربیت و هنر، برآمده و متاثر از ارزش های مدرن است، اندیشه و عمل سنت گرایی با همه ی اصول و اهدافش چرا و چگونه می تواند و باید احیاء شود؟ روش تحقیق، به صورت استنتاج و استنباط از محتوای سنت گرایی است.

با توجه به نتایج پژوهش، میتوان به آثار تربیتی زیر اشاره کرد: هنر سنتی نظر انسان را جلب و جذب مراتب و لایه های زیبایی های عالم می کند، تفسیری زیباتر و جذابتر از دین ارائه می دهد،  قرائتی که سنت گرایان از دین دارند قرائتی عاشقانه است نه کاسب کارانه. هنر وسیله ای است که حقیقت درونمان فراموش نشود، وسیله ی انتقال حقیقت یا انعکاس قدسی است که سبب یادآوری افلاطونی است، به انسان حس وحدت می دهد، هنر حاوی معرفت و معنویت توامان است، باعث هماهنگی درونی ما می شود، تلطیف احساسات پرخاش گرایانه را به ارمغان می آورد که برای سلامت جامعه امری ضروری است.