رابطه میان رتبه بندی مؤسسات حسابرسی و قابلیت مقایسه اقلام سود و زیانی

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان رتبه بندی مؤسسات حسابرسی و قابلیت مقایسه اقلام سود و زیانی است. یکی از اقلام مهم در ارزیابی عملکرد شرکت، اقلام سود و زیان منعکس در صورت سود و زیان است. انعطاف پذیری ذاتی برخی از استانداردهای حسابداری، امکان استفاده از قضاوت در تفسیر و به کارگیری این استانداردها را به مدیران داده و مدیران نیز می توانند به منظور بهتر جلوه دادن عملکرد مالی شرکت، اقلام سود و زیان گزارش شده را مدیریت نمایند که یکی از پیامدهای مهم این امر، کاهش قابلیت مقایسه میان  شرکت ها است، در نتیجه از آنجا که تصمیمات سرمایه گذاران بر مبنای مقایسه عملکرد مالی شرکت ها اتخاذ می گردد، تصمیماتی غیرمنطقی و بعضا نادرست خواهد شد. یکی از راه های جلوگیری از این امر،  فرآیند حسابرسی با کیفیت می باشد. یکی از موضوعاتی که در سال های اخیر مطرح گردیده، موضوع ارزیابی کیفی و رتبه بندی موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی است. موسسات عضو جامعه حسابداران رسمی به ترتیب بر اساس یک امتیاز کنترل کیفی به چهار نوع موسسات حسابرسی با رتبه "الف"، موسسات حسابرسی با رتبه "ب"، موسسات حسابرسی با رتبه "ج" و موسسات حسابرسی با رتبه "د" تفکیک می گردند. نوع موسسه حسابرسی با کیفیت کاری آن مرتبط است و کیفیت حسابرسی انجام شده توسط موسسات نیز می تواند ویژگی کیفی قابلیت مقایسه و کیفیت صورت های مالی را تحت تاثیر قرار دهد. موسسات مشابه حسابرسی (دارای رتبه بندی مشابه) که دارای سبک حسابرسی مشابه و کیفیت حسابرسی یکسانی هستند، نسبت به موسسات متفاوت حسابرسی (دارای رتبه بندی متفاوت) که دارای سبک حسابرسی متفاوت و بعضا کیفیت حسابرسی متفاوت می باشند، قادر به شناسایی خطاهای مشابه صاحبکاران شامل خطاهای به کارگیری اصول پذیرفته شده حسابداری و دستکاری های صورت گرفته در اقلام تعهدی و اقلام سود و زیان شرکت خواهند بود. از این رو وجود حسابرسان با رتبه بندی مشابه می تواند از طریق شناسایی دستکاری های یکسان صورت گرفته در اقلام سود و زیان گزارش شده موجب افزایش کیفیت سود و قابلیت مقایسه اقلام سود و زیانی دو شرکت گردد.