اثربخشی مداخلات شناختی – رفتاری در کاهش آشفتگی ناشی از شیوه های داندانپزشکی کودکان

روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی از تکنیک مداخلات شناختی – رفتاری استفاده شد. آزمودنی های این پژوهش شامل 42 کودک مراجعه کننده به مطب دندانپزشکی بودند که دارای ترس از محیط دندانپزشکی بودند و به طور تصادفی به گروه های آزمایشی، پلاسیبو و کنترل تقسیم شدند (هر گروه 14 آزمودنی). مقیاس ترس، مقیاس چهره ای خشم، مقیاس چهره ای درد و شاخص فیزیولوژیک ضربان نبض مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و مقایسه چندگانه tukey تحلیل و 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه های شناختی – رفتاری، پلاسیبو و کنترل تفاوت معنی داری از نظر ترس، خشم، درد و ضربان نبض داشتند. همچنین آزمون چند مقایسه ای توکی نشان داد که روش مداخلات شناختی – رفتاری در مقایسه با پلاسیبو، ترس، خشم، درد و ضربان نبض کودکان را هنگام درمان های دندانپزشکی به طور معنی داری کاهش می دهد.

با توجه به نتایج حاصله می توان از مداخلات شناختی – رفتاری برای کاهش آشفتگی های ناشی از درمان های دندانپزشکی در کودکان استفاده نمود.