تاثیر انسجام خانواده بر رفتارهای پرخاشگرانه فرزندان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انسجام خانواده بر رفتارهای پرخاشگرانه فرزندان می باشد. روش این پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه پنجم مشغول به تحصیل در دبستان های دولتی شهر ساری در سال تحصیلی 94-93 است که تعداد 254 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه انسجام خانواده سامانی (1381) و پرسشنامه پرخاشگری شهیم برای کودکان دبستانی (1385) استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که بین انسجام خانواده با ابعاد پرخاشگری جسمی (r=-0.28)، رابطه ای (r=-0.34)، واکنشی (r=-0.42) و پرخاشگری کل (r=-0.41) در سطح معناداری (p=0.0001) همبستگی منفی و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون تحلیل رگرسیون نشان داد که حدود 17 درصد از واریانس متغیر پرخاشگری توسط متغیر انسجام خانواده قابل پیش بینی است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که انسجام خانواده به طور معناداری با پرخاشگری رابطه داشته و می تواند  تا حدی آن را پیش بینی کند.