بررسی آزمایشگاهی و تحلیل عددی دیوار حائل مسلح شده با ژئوگرید

در بسیاری از پروژه‎ها دیوارهای خاک مسلح جایگزین طرح‎های دیگر شده است. در حقیقت مسلح کردن خاک برای افزایش ظرفیت باربری خاک و کاهش نشست های قائم و جانبی دیوار صورت خواهد گرفت. با ورود مصالح ژئوسنتتیک، دنیای مسلح کردن دیوارها دچار تغییرات اساسی گردید. یکی از روشهای تثبیت مکانیکی و مقاوم‎سازی خاک‎ ها استفاده از عناصر کششی نظیر نوارهای فلزی، ژئوتکستایل و یا ژئوسینتتیک می باشد. طی 40 سال اخیر بسیاری از سازه‎های ژئوتکنیکی نظیر دیوارهای حائل و خاکریزها در سراسر جهان با استفاده از تکنیک خاک مسلح ساخته شده و به خوبی عمل کرده‎اند. هرچند تجربه مهندسی ژئوتکنیک، انتخاب دیوارهای حائل مسلح شده با ژئوسینتتیک‎ها را در مناطق زلزله خیز توصیه می‎کند اما هنوز به درستی نمی‎توان رفتار آن را پیش‎ بینی کرد، زیرا همانطور که می ‎دانیم تا زمانیکه نیرویی به مسلح‎ کننده وارد نشود، بود یا نبود مسلح کننده در دیوار حائل بی تاثیر است و تنها زمانی می توان از مسلح کننده سود جست که تنش ها ی وارد بر آن، در حدی باشند که مسلح کننده در آن، وادار به کشش شود و نیروی تولید شده در آن بر ضعف خاک غلبه نماید. آئین نامه‎ های معتبر دنیا در راستای پیشرفت‎های علمی انجام شده در این زمینه، طراحی این نوع دیوارها را برای مهندسین به صورت ساده ارائه داده اند. با این حال هنوز برای روشن شدن کامل رفتار این نوع دیوارها در شرایط مختلف جای مطالعات زیادی وجود دارد. هدف از این تحقیق، مروری بر تحقیقات انجام گرفته بر بررسی آزمایشگاهی و تحلیل عددی دیوار حائل مسلح شده با ژئوگرید است. نتایج نشان دادند که با ساختار و شکل قرارگیری درست مسلح کننده‎ها در دیوار حائل، طرح اقتصادی‎تر شده و با جایگزینی ژئوگرید معمولی با ژئوگرید شاخک‎ دار، فاصله ژئوگرید‎ها بیشتر از 30 درصد افزایش داشته، بدون آنکه بر پایداری دیوار تاثیر قابل توجهی بگذارد.