تاثیر کلرور جیوه بر اندازه اقطار داخل بطنی و قطر نخاع در جنین های موش صحرایی

زمینه و هدف: کلرور جیوه به صورت پودر سفید رنگ کریستالی و سمی می باشد که از طریق مجرای معده ای روده ای و پوست جذب شده و از طریق کلیه دفع می شود. مسمومیت مزمن با آن سبب اختلالات حسی و حرکتی، اختلال در رفتار و عاطفه می شود و هم چنین این ترکیب برای اندام های جنینی تراتوژن می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی آثار آن بر روی بطن های جنین و کانال نخاعی، به عنوان بخشی از سیستم عصبی است.

مواد و روش ها: جهت انجام کار 24 سر موش صحرایی ماده انتخاب که پس از مشاهده پلاک واژینال در آن ها به عنوان روز صفر حاملگی در نظر گرفته شدند و سپس به چهار گروه تقسیم شدند: یک گروه کنترل که محلول سرم فیزیولوژیک و سه گروه آزمایشی که در روزهای 8 و 9 و 10 محلول کلرور جیوه به میزان 2 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. سپس جنین ها در روز 15 حاملگی از رحم خارج شدند. پس از ثبوت و انجام مراحل پاساژ بافتی و تهیه بلوک پارافینی برش هایی به ضخامت 5 میکرون به صورت سریال از کل جنین تهیه و به روش h&e رنگ آمیزی شدند، قطر بزرگ و کوچک بطن های طرفی، سوم و چهارم و طناب نخاعی و انشعابات شکبه کورویید در نمونه های یکسان و سریال اندازه گیری شد.

یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که هم اقطار کوچک و هم اقطار بزرگ بطن ها در همه گروه های آزمایشی مصرف کننده کلرور جیوه نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (0.05p<)؛ علاوه بر این قطر کانال نخاعی نیز در گروه کنترل در مقایسه با همه گروه های آزمایشی به طور معنی داری بیشتر بود (0.0001p<). از سوی دیگر، تعداد انشعابات شبکه کوروبیید به دنبال مصرف کلرور جیوه به طور معنی داری در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش پیدا کرد (0.001p<).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه معرف این هستند که کلرور جیوه دارای اثر سمی بر روی سیستم عصبی می باشد که این اثر به صورت کاهش اقطار بطن ها و کانال نخاعی و هم چنین کاهش انشعابات شبکه کورویید بروز می کند.