بررسی تأثیر حاشیه نشینی، مشکلات و راهکارهای آن در شهرها (مطالعه موردی شهرستان شیروان)

حاشیه نشینان بیشتر افراد مهاجر و روستایی و عشایر و کمتر شهری هستند که اغلب فاقد مهارت لازم شهری هستند که به بهانه عدم توجیه اقتصادی، عدم حمایت از مشاغل بومی و پایه ای در روستاها و از سوی دیگر پدیده های طبیعی از قبیل سیل، خشکسالی و غیره و نیز به دلیل عوامل جاذب شهری زادگاه خود را ترک کرده و به شهرها روی می آورند. حاشیه نشینی در کشورهای در حال توسعه، غالبا از مهاجرینی تشکیل می شوند که به دلیل پایین بودن سه مهارت های فنی و فقدان سرمایه کافی، زندگی حاشیه ای را برگزیده اند. فقر اقتصادی، بالا بودن میزان جرایم و کمبود خدمات زیربنایی، پایین بودن سطح سواد، واحدهای مسکونی فرسوده و... از خصوصیات مشترک مناطق حاشیه نشین به شمار می روند. مناطق حاشیه نشین در برگیرنده جغرافیایی مشخص هستند که با ناهنجاری های اجتماعی به لحاظ از بین رفتن ارزش های انسانی در حاشیه شهرها به سرعت پرورش می یابد و اعمالی چون دزدی، اعتیاد، قاچاق، فحشا در آنجا بیش از متن اصلی شهر دیده می شود. تحقیق حاضر بررسی تأثیر حاشیه نشینی ، مشکلات و راهکارهای آن در شهرها، در شهرستان شیروان مورد بررسی قرار داده است. روش تحقیق، ترکیبی از روش های اسنادی، تحلیلی و پیمایشی است. در این تحقیق تعداد پرسشنامه 230 مورد می باشد. پرسشگری در آبان ماه 1394 تکمیل گردید بررسی ساختار اقتصادی و ساختار کالبدی-فضایی محله کهنه شهر، شیروان صورت گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که گسستی گسستی آشکار در ساختاراقتصادی و کالبدی-فضایی بین محله کهنه شهر و سایرمحلات شهر شیروان وجود دارد. همچنین بررسی و تحلیل کلیه شاخه های تحقیق نشان می دهد که رابطه ای مستقیم بین شرایط نامطلوب اقتصادی و کالبدی-فضایی در محله کهنه شهر، شیروان قابل مشاهده است.