بررسی ژن aac(6')ie-aph(2'')ia در میان سویه های بالینی انتروکوک و تشخیص سویه های مقاوم به سطح بالای جنتامایسین

مقدمه و هدف: انتروکوک ها بعنوان یکی از مهم ترین پاتوژن های عامل عفونت های بیمارستانی ظاهر شده اند. علاوه بر مقاومت های ذاتی به بسیاری از عوامل ضد میکروبی، مقاومت های وابسته به پلاسمید و ترانسپوزون را ایجاد می کنند که مقاومت به سطح بالای جنتامایسین (hlgr) از جمله آن ها است. hlgr در انتروکوک ها باعث شکست سینرژیسم دارویی یک آمینوگلیکوزید به همراه یک عامل فعال بر علیه دیواره سلولی می شود. معمولا پیدایش سویه های (mic≥500μg/ml)hlgr در اثر حضور ژن aac(6')ie-aph(2'')ia است.

روش کار: در این مطالعه تجربی در مجموع 142 انتروکوک از بیماران جدا شد. تشخیص گونه انتروکوک ها بر اساس تست های بیوشیمیایی صورت گرفت و تست های حساسیت آنتی بیوتیکی به روش انتشار از دیسک انجام شد. برای جدا کردن انتروکوک های hlgr از دیسک های جنتامایسین (μg120) استفاده شد. mic برای جنتامایسین به روش براث میکرودیلوشن تعیین شد. pcr برای شناسایی ژن aac(6')ie-aph(2'')ia و واکنش هضم آنزیمی توسط آنزیم محدودالاثر sca1 انجام شد. یکی از محصولات pcr تعیین توالی و با سویه استاندارد blast شد.

نتایج: از 142 سویه 62 (43.7%) آن ها hlgr بودند. 55 سویه hlgr دارای mic برابر با 1024-512 میکروگرم بر میلی لیتر داشتند. همه سویه های hlgr  بجز یکی از آن ها دارای ژن aac(6')ie-aph(2'')ia بودند. 42% از مجموع e.faecalis ها و 44% از مجموع e.faecalis ها، hlgr بودند. در سویه های hlgr شیوع مقاومت به آنتی بیوتیک های مورد بررسی و مقاومت های چند دارویی (mdr) در مقایسه با non-hlgr بیشتر بود. شیوع این مقاومت ها در گونه های فسیوم بیشتر از فکالیس ها بود. محصول pcr تعیین توالی شده با توالی موجود در genebank مقایسه و تایید شد.

نتیجه نهایی: شیوع بالای mdr و hlgr مشکل عمده ای در مراکز درمانی در ایران می باشد و گسترش ژن aac(6')ie-aph(2'')ia مسئول ایجاد این مقاومت در تهران است.