اثر سیمواستاتین بر فیبروز کلیه متعاقب انسداد کامل یکطرفه میزنای در موش صحرایی

مقدمه و هدف: مهارکننده های رقابتی ردوکتاز، همانند سیمواستاتین باعث کاهش تری گلیسرید و کلسترول پلاسما و افزایش میزان کلسترول  hdlمی شوند. از طرف دیگر نشان داده اند که استاتین ها دارای اثر حفاظتی در بعضی از بافت ها متعاقب آسیب های مختلف هستند. هر گونه اختلال در جریان طبیعی ادرار تحت عنوان او روپاتی انسدادی خوانده می شود. انسداد در نهایت می تواند به هیدرونفروز، آتروفی و حتی تخریب کامل عملکرد کلیه منجر شود. هدف از این مطالعه تعیین اثر سیمواستاتین بر فیبروز کلیه متعاقب انسداد کامل یکطرفه حالب در موش صحرایی می باشد.

روش کار: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش صحرایی نر نژاد sd به صورت تصادفی به پنج گروه ده تائی تقسیم شدند. در گروه اول یا کنترل حیوانات به صورت خوراکی روزانه به مدت پانزده روز حلال دارو (شروع یک روز قبل از جراحی)، در گروه دوم (uuo) حیوانات بعد از انسداد یکطرفه حالب حلال دارو را به مدت پا نزده روز (شروع یک روز قبل از جراحی) و در گروه سوم (uuo/sim) حیوانات بعد از انسداد یکطرفه حالب سیمواستاتین را با دوز mg/kg2 دوبار در روز به مدت پانزده روز (شروع یک روز قبل از جراحی) به صورت خوراکی دریافت کردند. در گروه چهارم (sham) و پنجم (sham/sim) حیوانات همانند گروه های دوم و سوم جراحی شدند ولی مجرای حالب مسدود نشد. برای تشخیص تغییرات بافتی و فیبروز، در روز چهارده بعد از جراحی، کلیه چپ بعد از تثبیت در فرمالین و انجام مراحل مختلف پاساژ بافتی به روش هماتوکسیلین- ائوزین، تری کروم - ماسون و پاس رنگ آمیزی شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری من ویتنی استفاده شد.

نتایج: نتایج مطالعات پاتولوژیک نشان داد که در گروه uuo، اتساع فضای کپسول بومن، آتروفی شدید گلومرولی و توبولی، اسکلروز پیرامون کپسول بومن و اتساع فضای آن، تجمع سلول های تک هسته ای در بافت بینا بینی کلیه، دژنراسیون منتشر و شدید سلول های توبولی، افزایش ضخامت لایه اپی تلیالی کپسول بومن، ادم پیرامون عروقی، فیبروز بافت بینابینی کلیه، خونریزی، تغییرات استحاله در توبول های پروگزیمال، تورم آبکی سلول های توبول ها، فیبروز تحت کپسولی به همراه تورم آبکی و نک روز سلول های توبولی مشاهده می شود. تجویز سیمواستاتین حین انسداد حالب در گروه uuo/sim توانست ضایعات بافتی و فیبروز ناشی از انسداد حالب را در بافت کلیه به طور معنی دار (0.05(p< کاهش دهد. تفاوت بافتی بین گروه کنترل و شم مشاهده نشد.

نتیجه نهایی: نتایج مطالعه نشان داد که انسداد حالب باعث آسیب شدید بافت کلیه می شود. تجویز همزمان سیمواستاتین باعث کاهش آسیب های بافتی و فیبروز ناشی از انسداد حالب شد. البته نقش حفاظتی سیمواستاتین در بیماری های کلیوی انسان همانند uuo نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.